Speech tijdens de bijeenkomst van de 50 jarigen Spijker
Goedenavond dames, of zal ik zeggen hallo spijkerkoppen ?
Nu we hier bij mekaar zijn en we allemaal of bijna allemaal 50 geworden zijn,.. we vrouwen van middelbare leeftijd zijn ... of hoe noemen we dat, wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om terug te kijken naar onze tijd op het Spijker. Laat je gedachten even gaan naar die tijd, hoe je toen was, wat je dromen waren, je plannen... en hoe je daar nu op terugkijkt. We hebben allemaal ons eigen pad gevolgd, met ups en downs..
Ik wil nu graag terugblikken aan de hand van mijn verhaal.
Als kind woonde ik in Ravels, op den buiten in een huis met een hele grote tuin midden in de natuur. Ik was een beetje jongensachtig in die tijd, of moet ik zeggen wild. Ik speelde graag buiten, was altijd bezig met dieren, planten , kruiden... maar ik hield ook van lezen en met de poppen spelen. Ik ben enig kind en ik kon me uitstekend alleen vermaken.
Op school was ik een goede leerling, ik zat op school waar mijn mama lesgaf. Fijn aan de ene kant maar ook niet altijd want ik werd natuurlijk extra geviseerd in alles wat ik deed, zowel binnen als buiten de school.
Kortom, ik leefde in een beschermde omgeving in alle rust, rust die voor mij nog steeds van groot belang is in mijn leven.
Toen kwam het moment van de keuze voor de middelbare school. Het was de tijd van de onderwijsvernieuwingen en het invoeren van het VSO. Mijn moeder wilde absoluut niet dat ik naar het VSO ging, humaniora was veel beter. Maar dit bracht het volgende probleem met zich mee : in 'Turnhout hadden de jongensscholen ASO, maar de meisjesschool, het Heilig Graf was VSO, dus daarom de keuze voor de beste meisjesschool van de Kempen : het Spijker. Spannend. Want dit betekende dat ik op internaat moest. Oeps, dat was een ander paar mouwen. Maar ik was flink, ik dacht dat gaat mij wel lukken. Mijn ambitie voor de goede studie was groot en mijn mama was ook op internaat geweest en zij moesten 6 weken op school blijven... dus 5 dagen zou toch wel lukken.
Ik besefte alleen niet goed hoe zwaar het zou worden, want ik was nog nooit alleen van huis geweest, ... Het voorproefje kwam met een kamp van de CM aan zee . 10 dagen, .. een drama. Ik had vreselijke heimwee en 2 weken later moest ik op internaat, hoe moest dat ? Ik had er nog zin in , maar toch.... Ik liet mijn verstand aan het woord.
Ondertussen was mijn lichaam aan hét veranderen en het vrije met de natuur verbonden kind stond voor een grote uitdaging. Mijn rationele ik nam het voortouw en begon zich steeds sterker te manifesteren.
In de loop van de vakantie hadden we onze chambrette al ingericht, bed opgemaakt door mama, spulletjes in de kast, poster aan de muur. Ik sliep op de slaapzaal bij zuster Caroline. Een oude slaapzaal in bruin hout, met een gordijn en zonder stromend water.
Toen kwam de grote dag ! De eerste schooldag. Als internen moesten we al de avond voordien komen om kennis te maken. De ontvangst was in de oude bouw, in de familiekamer en zuster Liesbeth was daar om met ons te praten. Ze smeerde zelfs boterhammen met choco voor ons. Ik snapte er niet veel van, maar wist toen nog niet dat dit best uitzonderlijk was.
Alles was nieuw, alles anders. De start. Ik was in volle verwachting van wat er komen ging. De regels, de discipline,.. Het kwam allemaal ineens en ook al was het moeilijk, ik kon het wel aan.
Dan de school,... Weten jullie nog dat wij met onze 2 Latijnse klassen als enigen van de hele school in de oude bouw zaten ?
Het was een hele verandering. Ik ging bijna dood van heimwee, maar ik hield vol en wijdde mij aan de studie.
Heel de week stond bij mij in het teken van weer naar huis mogen en standhouden ondertussen.
Even een paar herinneringen,
Uit het tweede jaar, .. we hadden 10 u voor Latijn en Grieks van mijnheer Noels, die elke dag overhoorde. ..
Een leuk kamp in september en daarna het grote verdriet door het verlies van lerares Frans, Marianne De Coster.
Het derde jaar waar we van mevrouw Verbist leerden dat je eerst moet vertellen dat een stoel een zitmeubel is en daarna pas dat hij vier poten heeft, of 3 of....
Mijnheer De Weerdt met zijn lange haren etc...
Onze vijfde latijn wetenschappen, die de leraren soms wel een moeilijke klas vonden, omdat we goede studentes waren, maar toch zo rumoerig ... Die brave Grieken daarentegen, daar konden we een voorbeeld aan nemen.
We gingen samen naar Parijs en op Romereis . En uiteindelijk namen we afscheid van hét middelbaar en vierden de laatste honderd dagen.
We begroeven onze middelbare schooltijd, en lieten onszelf vrij in de wijde wereld...
Het was 6 jaar. Maar 6 jaar, maar de impact was enorm.
In die 6 jaar zijn we allemaal ontwikkeld van meisjes van 12 tot dames van 18.
Wat heb ik nu vooral geleerd voor het leven tijdens deze jaren.
Eerst en vooral de brede vorming, een stevige basis. Ik heb nog steeds voordeel van de talen die ik leerde, de esthetica, de etiquette, de discipline, ..
Verder, en dat is voor mij het belangrijkste, heb ik geleerd om binnen een groep te leven en toch mijn eigenheid te bewaren met respect en medeleven voor de andere. Samen met anderen iets op te bouwen . Het ritme en de discipline, maandag beginnen, vrijdagavond stoppen .
Nu kom ik weer vaak hier. Ik ben net gestart met een afdeling van BNI in Hoogstraten, en het voelt als een terugkeer naar mijn jeugd. En het voelt toch een beetje als thuiskomen...
